بهار دلکش...
شجریان می خواند.
اما بهار امسال
آه کاش می توانستم اندکی از امید بنویسم.
دل و دستم خالی تر از دشت کویر است.
انبوه اندوه پرامونم انباشته است.
به شکوفه ها نگاه نمی کنم
به جنگل خیره نمی شوم.
کسی چه می داند
آیا فردایی هم هست؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر