درباره : بعد از هزار سال، سرانجام از پیله درآمدم. پروانه ای شده ام با بال های آبی زیبا در دشت جنون. پروازم را زیر باران می بینی؟
اتفاق تازه
هر بار
ذره ای از عمر آدمی می کاهد.
کوچکتر و کوچکتر
برای هر قدم
ذره ای از "خویشتن"
تقدیم "زمان" می شود.
قاعده همین است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر