درباره : بعد از هزار سال، سرانجام از پیله درآمدم. پروانه ای شده ام با بال های آبی زیبا در دشت جنون. پروازم را زیر باران می بینی؟
ما احاطه شدیم
با استعاره هایی که گاه معنایشان را هر گز نخواهیم دانست.
.انگار مجبوریم که به ایهام و استعاره پناه ببریم.
دقیقا همین واژه ها
" هرگز سخن نگفتن را "
به سخن گفتنی شگفت آور بدل می کند.
.معجزه ی ادبیات همین است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر