درباره : بعد از هزار سال، سرانجام از پیله درآمدم. پروانه ای شده ام با بال های آبی زیبا در دشت جنون. پروازم را زیر باران می بینی؟
خرمنگاه بوسه است
گیسوان سیاه
در هیاهوی وهم
ورنه
جز تنهایی
از میان دود و سیمان
هیچ برخیزد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر