۱۳۹۶ مرداد ۲۸, شنبه

در عبور

ما خود بی نام زیسته ایم. 
هرگز 
چشم و دهان 
به کارمان نیامده است. 
بی نگاه دیده ایم 
و بی واژه سخن گفته ایم.
همین که ستاره ها غزل شوند 
و در آینه ها بشکفند 
کافی است. 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر