۱۳۹۷ اسفند ۱۰, جمعه

وقت مردن

انگشتانم
چون شاخه های
 محصور در زمستان
خشکیده اند. 
اما 
بیش از همیشه 
محتاج نوشتنم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر