درباره : بعد از هزار سال، سرانجام از پیله درآمدم. پروانه ای شده ام با بال های آبی زیبا در دشت جنون. پروازم را زیر باران می بینی؟
به تاریخ تکه تکه ی وطنمان،
هزار و چند سال گذشته است.
شاید هم بهتر است بگویم قرن ها.
چرا اینقد دردش تازه است؟!
انگار همین حالا شمشیرش زده اند.
نه!
می دانم این زخم
به این زودی‌ها خوب نمی شود.
ناسور است؛ ناسور!
هزار و چند سال باید بگذرد.
96/1/26
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر