هنوز هم فرصتی هست
که در پیچ و خم یک کوچه گم شویم.
شاید بوسه ای بشکفد
شاید لابلای سکوت
پروانه ای از میان گلویمان پر بکشد
سخنی
واژه ای بگوییم
بگوییم.
بگو!
تا هنوز ذره ای از قلبمان
بر جا مانده.
آه که در پیچ تاب سرگیجه ها
دستانم در دست واژه هاست
همرقصان منند..
چه سان دلتنگم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر