درباره : بعد از هزار سال، سرانجام از پیله درآمدم. پروانه ای شده ام با بال های آبی زیبا در دشت جنون. پروازم را زیر باران می بینی؟
از پاییز عبور کرده ایم
زمستان در راه است
بی آنکه رنگ های نارنجی و سرخ
آوازی خوانده باشند.
سپس
زمستان خواهد آمد.
و صدا در گلوی باغ خواهد خشکید.
گنجشککان سپیده دم
از باغ رفته اند.
باغ
بار اندوه جهان را به دوش می کشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر