گنجشک ها
مرا در سکوتشان
جای می دهند
سپیده دم
که هنوز خورشید
به باغ پا نگذاشته است.
حال کوله بار اندکم را
با آسودگی بر دوش می کشم.
اینک
اندک می خواهم.
و همان اندک را نیز کم.
این را
قدیس تنها نیز گفت.
پرواز تا بی کران ها
مرگ نام سنگینی ست. .
اما من
از رویای آغاز
دیگر نمی ترسم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر