۱۴۰۰ تیر ۲۷, یکشنبه

آزمایش

انگار که با جسارتی وصف ناشدنی 

درون دریایی از دلتنگی پا می گذارم.

هیچ چیز را نمی شناسم. من این مسیر را برگزیده ام‌ خودم. با چشم های باز. 

انگار از آسودن می گریزم. 

دیوانگان، هرگز از آسایش لذت نبرده اند. 

:آخرش چی

این تمام گفتگوی درونی من است.

مرگ در نیم قدمی ایستاده.

من می نوشم.

رنج ها را.

این یک انتخاب است.