مانده در راه

می دانم که تنها راه

عبور از خویشتن است.

آنگاه که چشم ببندم بر خویش،

به مقصد رسیده ام. 

گذشت

بسیار به پرواز اندیشیدم؛

نمی دانستم

که بالم شکسته است.

روی دست زمین مانده ام.

انگار دیگر آسمان 

مرا درآغوش نخواهد کشید.