ای روزگار!
می خواهی باور کنی یا نه،
این همه اندوه،
یکجا از گلوی چشم هایمان
پایین نمی رود.
مجازات خوردن یک لقمه سیب،
اینهمه نیست.
بعدا نوشت:
هنوز داغ سیستان دارد قلبمان را کباب می کند، که آتشی دیگر از راه می رسد. چگونه تاب می آوریم.
تسلیت به دانشگاه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر