۱۳۹۹ اسفند ۱۵, جمعه

دریای خالی

 واژه فوران می کند  

تا پایان چشم هایم 
تا جایی که خیالم بی رنگ می  شود.
   نمی خواهم که بدون رویا بمیرم.
جوانه ای از ترانه  
و شوق به من ببخش. 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر