آدم چه می خواهد؟

ایکاش ذهنم خالی می شد؛

از تمام آنچه در دنیا می گذرد.

آیا بشر نمی داند

که در میان تمام کهکشان ها

 نقطه ای بیش نیست؟! 

 آری 

بشر به هیچ کجا نمی رسد.

اگر

اگر 

به یاد نیاورد

که عشق

یگانه راه  عبور است. 

لبخندی از پشت پنجره های تو در تو

در برزخ واژگان

"عمری دگر بباید"

اینک

زمانی که افسون تاریخ

ما را در برگرفته است.

باشد که 

سربرآریم. 

نوبت به ما هم می‌رسد. 

گوهر درون

واژه " من" است؛ 

 و من،  واژه. 

جز او کیست 

که جای جان سخن می گوید؟!  

داستان آدمی

در چنبره ی عشق 

جان آدمی همچون گلی ست

سرخ و لطیف 

گاهی سرخوش و مست

و گاه مغلوب و پژمرده.

ای جان! 

چگونه خواهی رست؟!