۱۳۹۷ شهریور ۳۱, شنبه

افسوس.زندگی!

ماه 
نحیف و اندک بود
و خروسان نوبالغ را
سپیده دم 
به مسلخ می بردند. 

۲ نظر:

  1. ماه در چاه خنده مي كرد
    گاه گاه
    مي فتاد بر دامن چاه
    آه آه
    كس برد چون ماه پناه
    اندر اين بيراهه راه

    پاسخ دادنحذف