۱۳۹۷ اسفند ۶, دوشنبه

تا نگاه نکنی

سپس 
دانستم که ما
بدون واژه 
می میریم.
بدون واژه و آینه.
آخر توبگو! 
از عمق چشم های خالی
چه بر می خیزد
اگر واژه نباشد؟
و چشم ها
بی آینه
قابی بیش نیستند.
قاب های مرده.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر