۱۴۰۰ دی ۱۵, چهارشنبه

غربت ابدی

خواب می دیدم

که بی صورت شده ام. 

سپس گمشدم.

در احاطه ی درختان

در انتهای تاریکی

که به خویشتن نمی رسم.

که در انبوه صداهای مرده 

سایه ی خويش را جستجو می کردم.

اینجا 

زمان هویت خود را 

از دست داده است. 






هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر