۱۴۰۱ اردیبهشت ۱۶, جمعه

انسان، هیچ کس و همه کس

مرزها

خطوطی زاییده ی توهم بشر. 

چه چیز مرا از انسان آنسوی مرز

متمایز می کند؟

مرزها 

هیچ نیستند 

جز راهی

 برای دور کردن آدم ها

از آدمیت.

آیا می توان مرزی برای حیوانات ترسیم کرد؟

مرزها رسم خودخواهی بشرند. 

راهی برای فریب 

راهی برای  

سقوط .

 آدم

که زاییده ی زمین است

از گوشت خون پدید آمده‌

نه تنها جدا نیستیم

که یکی هستیم. 

یک جان

در بدن های بیشمار. 

آری این است انسان‌! 

بی حد و مرز 

بی تمایز. 

کاش مرزها نبودند‌  

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر