درباره : بعد از هزار سال، سرانجام از پیله درآمدم. پروانه ای شده ام با بال های آبی زیبا در دشت جنون. پروازم را زیر باران می بینی؟
چاره ای نیست
جز اینکه بنشینیم
و ماه را تماشا کنیم.
می تواند در دامنه های آرارات باشد
یا حتی
یا حتی زاگرس.
دست در شاخه های بلوط
گویی که گیسوان تاریخند.
اینسان دور از دست.
و همینقدر نزدیک.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر