۱۳۹۹ تیر ۲۱, شنبه

برای روییدن

این آفتاب مدعی 
که گمان می کند
در خیال ما ترانه ای است
هیچ نیست
جز عذابی که در تن زبانه می کشد.
عصیان می کنم بر این خاک فرتوت.
دهن کجی می کنم به آفتاب
می خواهم بر قاموس خود
شعر تازه ای بنویسم. 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر