درباره : بعد از هزار سال، سرانجام از پیله درآمدم. پروانه ای شده ام با بال های آبی زیبا در دشت جنون. پروازم را زیر باران می بینی؟
در قلبم گلوله ای ست
سنگ است گویی.
یا پاره ای آتش
ذره ذره آب می شود
که در چشمانم
جهنم برپا کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر